ANTHYLLIS CYTISOIDES: CHARAKTERYSTYKA, SIEDLISKO, PIELĘGNACJA, CHOROBY - BIOLOGIA - 2025

Anthyllis cytisoides , powszechnie znany jako albaida, jest gatunkiem krzewiastym należącym do rodziny bobowatych (Fabaceae). W zależności od regionu znany jest również jako biały krzew, albada lub albada vera.

Uważany jest za krzew niskiego wzniesienia (około 1 m), z wieloma elastycznymi gałęziami i pokryty białawą lub szarawą łanią. Jej liście w dolnej części są proste, mają ogonki liściowe, natomiast w górnej są siedzące i trójlistkowe.

Anthyllis cytisoides lub albaida. Źródło: © Hans Hillewaert

Rośnie w klimacie śródziemnomorskim, zwłaszcza na glebach wapiennych, nie toleruje mrozu. Jest uprawiana jako roślina ozdobna, jako miód, w leczeniu astmy i jest przydatna w planach odbudowy zdegradowanych gleb.

Jej kwiaty są żółte, które charakteryzują się zgrupowaniem w długie kłosy, są żółtawe i mocno owłosione. Wytwarzają bezkształtną, jajowatą roślinę strączkową bez pokwitania.

Charakterystyka ogólna

Wygląd

Ta roślina jest postrzegana jako gatunek zdrewniały, który może osiągać do półtora metra wysokości, ale generalnie osiąga 0,90 lub 1 m.

Gałęzie są wyprostowane i całkowicie pokryte białawymi lub szarymi włoskami i bardzo zwarte, przypominające bardzo gęstą białą gałkę oczną.

Odchodzi

Liście w dolnej części są jednolistne i mają krótkie ogonki liściowe, lancetowate; podczas gdy górne liście są trójlistkowe (listek końcowy jest dłuższy niż pozostałe dwa) i siedzące.

Kwiat

Kwiaty są zgrupowane w kłosie, który zawiera 2 lub 3 jednostki. Są osadzone w kątach przylistków i mają kielich rurkowy, z dużym pokwitaniem i żółtą koroną. Posiada 10 pręcików, które są przyspawane rurowo do włókien. Kwitnienie występuje od kwietnia do maja.

Kwiaty albaida są zgrupowane w wydłużonych kolcach. Źródło: © Hans Hillewaert

Owoce i nasiona

Po zapłodnieniu kwiaty wytwarzają nieprzesłoniętą osłonkę, bez włosków i z czerwonymi plamkami na całej powierzchni. Wewnątrz trzyma zielonkawożółte nasiona, nerkowate, dojrzewające od lipca do sierpnia.

Taksonomia

-Królestwo: Plantae

-Filo: Tracheophyta

-Klasa: Magnoliopsida

-Zamówienie: Fabales

-Rodzina: Fabaceae

-Płeć: Anthyllis

-Gatunek: Anthyllis cytisoides

Siedlisko i dystrybucja

Albaida to dziki gatunek występujący na obszarach o klimacie śródziemnomorskim, takich jak Hiszpania i północno-zachodnia Afryka. Uważany jest za dobry gatunek do ochrony gleby przed erozją.

Jedną z zalet tej rośliny jest to, że gromadzi materię organiczną, a tym samym zwiększa zawartość tego składnika w glebie, w której rośnie.

Krzew biały można znaleźć na wzgórzach o suchym klimacie, na obszarach suchych i kamienistych, z glebami bogatymi zwłaszcza w wapień, choć nie preferuje żadnego rodzaju podłoża.

Roślina ta nie toleruje mrozu, ale po pożarze jest w stanie kiełkować.

Aplikacje

Wiadomo, że roślina ta jest przydatna w przemyśle farmakologicznym w leczeniu astmy i zapobieganiu przeziębieniom. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ generuje pewną toksyczność.

Również albaida jest uważana za gatunek miododajny. Uzyskuje się z nich najwyższej jakości miody o lekkiej konsystencji oraz miody rozmarynu i kwiatu pomarańczy.

Ponadto jest używany jako gatunek ozdobny do ogrodów i projektów krajobrazowych, ponieważ zarówno jego liście, jak i kwiaty są bardzo cenione. Podobnie rośliny te są używane na wyspach i na środku dróg. Stosuje się je w połączeniu z takimi gatunkami jak między innymi Limonium insigne, Phlomis purpurea, Crithmum maritimum.

W starożytności był używany do produkcji mioteł dzięki cienkim, elastycznym i gładkim gałązkom. Również przy pomocy gałęzi rozpalono ogień w domach i stworzono ramy do hodowli jedwabników.

Biały krzew żyje w miejscach gorących i suchych. Źródło: Javier martin

Opieka

Rozpowszechnianie się

Albaida rozmnaża się z nasion. W tym celu nasiona należy zbierać między lipcem a sierpniem, po osiągnięciu dojrzałości owoców. Po zbiorze nasiona należy oczyścić przez młócenie i przewiewanie, a następnie przechowywać w zimnym (4 lub 5 ° C) i przy wilgotności około 8%.

Brak konsystencji owocu stanowi trudność dla rozmnażania się tego gatunku, ponieważ oddzielenie nasion od owocu jest nieco skomplikowane. Z tego powodu wymagane są zabiegi przedkiełkowe. Te stosowane zabiegi to skaryfikacja kwasem siarkowym przez godzinę, a następnie obfite mycie. Dzięki tej technice możliwe jest osiągnięcie nawet 80% kiełkowania.

Podobnie zewnętrzną okrywę nasienną można usunąć przez mechaniczne spulchnianie, w którym można osiągnąć do 80,8% kiełkowania. W przypadku braku zabiegu można wysiać nasiona bez usuwania ich z rośliny strączkowej. W tym przypadku kiełkowanie następuje od 15 do 20 dni.

Wymaga piaszczystego podłoża z dobrym drenażem. Do każdej komórki o głębokości 15 cm można wysiać od 4 do 6 nasion. Gdy sadzonki osiągną wysokość od 5 do 8 cm, należy je wystawić na pełne słońce, aby urosły.

Albaida to piękna i odporna roślina, przydatna do odzyskiwania zerodowanych gleb. Źródło: Ximenex

Podobnie albaida może być wysiewana z młodych sadzonek po okresie kwitnienia.

Jego znaczenie ekologiczne jako gatunku pionierskiego w przywracaniu zdegradowanych obszarów Morza Śródziemnego skłoniło niektórych badaczy do rozmnażania go w kulturach in vitro poprzez młode liścienie i eksplantaty pąków wierzchołkowych, a także eksplantaty dorosłe, takie jak pąki pachowe. Dzięki temu uzyskali doskonałe wyniki w zmodyfikowanej pożywce hodowlanej Shenk i Hildebrandt.

Przeszczep

Sadzenie lub przesadzanie zaleca się wiosną, aby uniknąć ryzyka uszkodzenia przez mróz.

Przycinanie

Zaleca się usuwanie suchych liści i zwiędłych kwiatów, a także słabych lub połamanych gałęzi.

nawóz

Można go nawozić raz lub dwa razy w miesiącu guanem lub obornikiem. Aby to zrobić, możesz nałożyć garść na jego podstawę i wymieszać ją z powierzchniową warstwą ziemi, a następnie podlać.

Nawadnianie

Jeśli jest w doniczce, wystarczy raz lub dwa razy w tygodniu, a jeśli jest w ogrodzie, to w pierwszym roku należy go podlewać raz lub dwa razy w tygodniu, a następnie deszczówką (300 mm rocznie) jest wystarczająca.

Zarazy i choroby

Ta roślina ma dużą odporność na naturalnych wrogów. Dlatego szkodniki i choroby nie są przedmiotem troski przy uprawie i użytkowaniu tego krzewu.

Bibliografia

1. Gavidia, I., Zaragoza, C., Segura, J., Pérez-Bermúdez, P. 1997. Regeneracja roślin z młodych i dorosłych Anthyllis cytisoides, uniwersalnego krzewu strączkowego. Journal of Plant Physiology 150 (6): 714–718.
2. Kwiaty i rośliny. 2018. Anthyllis cytisoides lub Albaida. Zaczerpnięte z: floresyplantas.net
3. Catalog of Life: Roczna lista kontrolna 2019. Szczegóły dotyczące gatunku: Anthyllis cytisoides L. Zaczerpnięte z: catalogueoflife.org
4. López, G. 2004. Przewodnik po drzewach i krzewach Półwyspu Iberyjskiego i Balearów. 2nd ed. Wydania Mundi-Prensa. 894 pkt. Zaczerpnięte z: books.google.co.ve
5. Sánchez, M. 2019. Anthyllis cytisoides lub albaida, piękna i odporna roślina. Zaczerpnięte z: jardineriaon.com