Aurelia aurita jest meduza, która należy do klasy krążkopławy. Ze względu na swoje właściwości jest wzorowym modelem tej klasy. Został opisany przez Carlosa Linnaeusa w 1758 roku i jest jednym z najliczniejszych gatunków meduz na świecie. To zwierzę jest również znane jako meduza księżycowa lub meduza spodkowa (ze względu na swój kształt).
Chociaż istnieje wiele danych i informacji na temat Aurelia aurita, wciąż pozostaje wiele aspektów, które pozostają do wyjaśnienia i odkrycia na jej temat. Każdego dnia przeprowadza się więcej badań nad nim i jego istotnymi aspektami, takimi jak między innymi jego toksyna i bioluminescencja.
Okazy Aurelia aurita. Źródło: nie podano autora do odczytu maszynowego. Przyjęto Yosemite ~ commonswiki (na podstawie roszczeń dotyczących praw autorskich).
Taksonomia
Klasyfikacja taksonomiczna Aurelia aurita jest następująca:
- Domena Eucarya.
- Królestwo Animalia.
- Cnidaria phylum.
- Klasa Scyphozoa.
- Zamów semaeostomeae.
- rodzina ulmaceae.
- Rodzaj Aurelia.
- gatunek Aurelia aurita.
cechy
Karmienie
Aurelia aurita to mięsożerny organizm żywiący się głównie zooplanktonem. Oprócz tego żywi się również małymi zwierzętami, takimi jak skorupiaki, mięczaki i ryby. Zdarzały się nawet przypadki meduz, które żywią się innymi meduzami tego samego gatunku, ale mniejszymi.
Macki odgrywają ważną rolę w chwytaniu i unieruchamianiu ofiary, ponieważ dzięki cnidocytom wydzielają toksynę i zaszczepiają ją ofiarom. Później ofiara kierowana jest w stronę ujścia meduzy, skąd przechodzi do żołądka. Tam jest przetwarzany dzięki wydzielanym w nim enzymom trawiennym.
Po wchłonięciu składników odżywczych odpady są uwalniane przez usta. Specjaliści ustalili, że Aurelia aurita jest zdolna do asymilacji węglowodanów, białek i tłuszczów.
Bibliografia
- Curtis, H., Barnes, S., Schneck, A. and Massarini, A. (2008). Biologia. Artykuł redakcyjny Médica Panamericana. 7. edycja.
- Gold, D., Katsuki, T., Li, Y. and Yan, Xifeng. (2019). Genom meduzy Aurelia i ewolucja złożoności zwierzęcej. 3v (1).
- Hickman, CP, Roberts, LS, Larson, A., Ober, WC i Garrison, C. (2001). Zintegrowane zasady zoologii (tom 15). McGraw-Hill.
- Miyake, H., Terazaki, M. i Kakinua, Y. (2002). Na polipach meduzy pospolitej Aurelia aurita w zatoce Kagoshima. Dziennik oceanografii. 58 ust. 3
- Rodriguez, R (1999). Aurelia aurita. Michigan: University of Michigan.