COPRINUS COMATUS: CHARAKTERYSTYKA, ROZMNAŻANIE, SIEDLISKO - BIOLOGIA - 2024

Coprinus comatus to grzyb należący do grupy podstawczaków, lepiej znanych jako grzyby czapkowate lub grzybowe. Jest to powszechnie znany grzyb o bardzo cennych właściwościach gastronomicznych i leczniczych.

Po raz pierwszy został opisany w 1780 roku przez Otto Friedricha Müllera, duńskiego przyrodnika. Inne nazwy, pod którymi jest znany to: apagador, kałamarnica wierzchowca lub barbuda. Wszystko to wynika z fizycznego wyglądu grzyba, który ma typowy jajowaty kapelusz, pokryty charakterystycznymi dla niego blaszkami lub łuskami.

Okazy Coprinus comatus. Źródło: ja, Jörg Hempel

Charakteryzuje się między innymi łagodnym zapachem i bardzo przyjemnym smakiem, dzięki czemu jest doskonałym składnikiem wielu dań kuchni międzynarodowej.

Taksonomia

Klasyfikacja taksonomiczna Coprinus comatus jest następująca:

Domena internetowa: Eukarya

• Królestwo: grzyby
• Gromada: Basidiomycota
• Klasa: Agaricomycetes
• Zamówienie: Agaricales
• Rodzina: Agaricaceae
• Rodzaj: Coprinus
• Gatunek: Coprinus comatus.

Charakterystyka ogólna

Coprinus comatus to grzyb należący do grupy heterotroficznych organizmów eukariotycznych. Oznacza to z jednej strony, że ich materiał genetyczny jest zamknięty w jądrze przez błonę zwaną błoną jądrową.

Podobnie jest to organizm heterotroficzny, ponieważ nie jest w stanie syntetyzować własnych składników odżywczych, ale pozyskuje je ze środowiska, w którym się znajduje.

W tym samym duchu Coprinus comatus jest grzybem saprofitycznym, co oznacza, że ​​żywi się martwą materią organiczną, a także szczątkami uwalnianymi przez inne żywe istoty.

Ponieważ należy do typu Basidiomycota, Coprinus comatus ma typową strukturę tak zwanych grzybów czapeczkowych, z cienką nóżką (trzonkiem) zwieńczoną strukturą zwaną czapeczką, w której wytwarzane są zarodniki. rozrodczy.

Rodzaj rozmnażania Coprinus comatus jest rozmnażany przez zarodniki, z cyklem życiowym podobnym do innych podstawczaków, chociaż z pewnym wariantem.

Coprinus comatus to grzyb o szerokim zasięgu ogólnoświatowym, który zwykle rośnie na glebach, w których występuje obfitość pierwiastkowego azotu, ponieważ jest on niezbędny do jego metabolizmu.

Morfologia

Coprinus comatus to gatunek grzyba, który dzięki kształtowi kapelusza jest bardzo łatwy do rozpoznania gołym okiem. Ma on jajowaty kształt, gdy grzyb jest we wczesnych stadiach rozwoju, a gdy dojrzeje, przyjmuje kształt dzwonkowaty.

Kapelusz, zwany kapeluszem, ma około 24 - 46 mm średnicy i 40 - 120 mm długości. Posiada charakterystyczny biały kolor. Pokryta jest łuskami, które mogą być białawe, a nawet brązowe.

Płodna część bazidioma (ciała grzyba) jest znana pod nazwą hymenium i składa się z szeregu arkuszy, które są bardzo blisko siebie i mają różne kolory w zależności od wieku grzyba. Kiedy jest młody, talerze są białe; później, w miarę rozwoju grzyba, kolor zmienia się od szarawego do czarnego.

Coprinus comatus. Zwróć uwagę na poczerniałe końce, na których zarodniki są gotowe do uwolnienia. Źródło: Bigredwine1

Grzyb jest przytwierdzany do podłoża przez stopę lub trzonek. Jest długi, ma około 5 cm długości, ale może osiągnąć nawet 20 cm i ma małą średnicę (około 1,5 cm). Trzonek ma gładką fakturę i przed dotarciem do podłoża tworzy rodzaj małego pierścienia. Jest również pusty.

Włókna, przez które Coprinus comatus pozostaje przytwierdzony do podłoża, znane są pod nazwą ryzomorfów i są podobne do korzeni roślin.

Podobnie jak wiele rodzajów grzybów, Coprinus comatus rozmnaża się przez zarodniki, w tym przypadku przez bazydiospory. Często mogą być owalne. Mają też charakterystyczne czarne zabarwienie. Rozwijają się w podstawce, która jest strukturą znajdującą się w hymenium. W każdym podstawniku tworzą się cztery zarodniki.

Siedlisko

Coprinus comatus to gatunek typu nitrofilnego. Oznacza to, że występuje głównie w miejscach, w których występuje dużo azotu. Można go znaleźć samotnie lub z innymi okazami tego gatunku.

Ulubione miejsce tego grzyba to gruz, pobocza dróg, łąki z wystarczającą ilością kompostu i ziemia, której gleba została niedawno przewrócona. Pory roku, w których zwykle rozwija się, to wiosna i jesień.

Dystrybucja

Jest to rodzaj kosmopolityczny, co oznacza, że ​​jest szeroko rozpowszechniony w geografii świata. Występuje szczególnie w europejskich krajach Półwyspu Skandynawskiego i Półwyspu Iberyjskiego, a także na wybrzeżu Morza Śródziemnego.

Na kontynencie amerykańskim występuje w dużych ilościach na obszarach Kolumbii, Chile, Argentyny, Brazylii i Paragwaju. Często występuje również w niektórych krajach azjatyckich. Szczególnie w Chinach jest uprawiana w celach handlowych. Podobnie jest powszechne w Ameryce Północnej, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych oraz w niektórych regionach wschodniej części Australii.

Reprodukcja

Coprinus comatus rozmnaża się płciowo przez zarodniki, które wytwarza w swoich podstawkach. W przeciwieństwie do pozostałych podstawczaków, Coprinus comatus nie jest w stanie wypuścić swoich zarodników na wiatr. Dzieje się tak, ponieważ płaty błony dziewiczej są bardzo blisko siebie. Dlatego ten grzyb zastosował inny mechanizm uwalniania zarodników.

Symulując kałamarnicę, Coprinus comatus uwalnia rodzaj czarnej cieczy pełnej zarodników. Gdy grzyb dojrzewa, zaczyna się rozkładać, sprawiając wrażenie, że topi się, aż pozostanie tylko trzon. Gdy zarodniki zostaną uwolnione do czarnej cieczy, spadają na żyzną ziemię, gdzie nadal się rozwijają.

Zarodniki zaczynają kiełkować, formować haploidalną grzybnię i dalej rosnąć. Następnie haploidalna grzybnia dołącza do innej z tego samego stanu w procesie zwanym somatogamią. W wyniku tego procesu powstaje grzybnia dikariotyczna, z której powstaje bazidiokarp, lepiej znany jako grzyb.

Coprinus comatus, cykl życia. Źródło: M. Piepenbring

Wewnątrz tej struktury powstają podstawki, które dadzą początek zarodnikom. Proces powstawania zarodników przebiega następująco: każdy podstawnik posiada diploidalne jądro, które ulega mejozie, czyli procesowi redukcyjnego podziału komórek.

Każdy bazidium będzie miał cztery haploidalne jądra, które poruszają się w kierunku wypukłości znajdujących się na końcu podstawek. W końcu te guzy staną się zarodnikami, które grzyb uwalnia, aby ponownie uruchomić cykl.

Kultura

Uprawa Coprinus comatus jest stosunkowo łatwa, ponieważ wymagane podłoże jest dość proste. Najczęściej używaną bazą dla tej uprawy jest często słoma zbożowa. Czasami, jeśli chcesz poprawić jego działanie, można dodać związki azotu.

Grzybnia do siewu jest dość trudna do zdobycia, dlatego warto udać się do wyspecjalizowanego dostawcy. Po wysianiu należy zachować czas inkubacji, który obejmuje około 30 dni, przy średnich temperaturach między 21 - 25 ° C.

Wreszcie, gdy zaobserwujemy, że grzybnia rozwinęła się do tego stopnia, że ​​pokrywa całe podłoże, rozpoczyna się proces indukcji zbioru.

Uprawa Coprinus comatus jest trudna, ponieważ w krótkim czasie (zaledwie kilka godzin) po zebraniu zaczyna się upłynniać i przekształcać w czarną ciecz, w której uwalnia zarodniki.

Aby tego uniknąć, ci, którzy uprawiają tego grzyba, wybierają go, gdy jest jeszcze niedojrzały, aby mógł przetrwać około 3 dni bez rozpoczęcia procesu upłynniania.

Użyteczność

Coprinus comatus to grzyb bardzo ceniony ze względu na swoje właściwości kulinarne oraz w medycynie.

Kuchnia

Grzyb ten uważany jest za rarytas kuchni międzynarodowej. Istnieją jednak pewne zalecenia, jeśli chodzi o gotowanie. Przede wszystkim należy wykorzystać okazy, które jeszcze nie zaczęły ciemnieć, co jest krokiem poprzedzającym uwolnienie płynu z zarodnikami.

Zwykle do gotowania zbiera się grzyby, które nadal mają zamknięte kapelusze, czyli młode okazy.

Należy również wspomnieć, że niektóre gatunki grzybów należące do rodzaju Coprinus są toksyczne, na przykład Coprinus atramentarius, który jest fenotypowo bardzo podobny do Coprinus comatus. Dlatego trzeba wiedzieć, jak je rozpoznać.

Coprinus comatus to luksusowy składnik wielu potraw najbardziej uznanej gastronomii na świecie.

Medycyna

Coprinus comatus to grzyb posiadający kilka ważnych właściwości leczniczych. Dzieje się tak, ponieważ zawiera dużą ilość witamin i składników odżywczych, takich jak witaminy A, D i E, potas, wanad i niezbędne aminokwasy.

Dzięki tym składnikom odżywczym Coprinus comatus pomaga przede wszystkim w łagodzeniu problemów układu pokarmowego.

Przede wszystkim wanad, który zawiera, pomaga interweniować w problemach związanych z cukrzycą. Wynika to z faktu, że stymuluje uwrażliwienie komórek na działanie hormonu insuliny, oprócz rewitalizacji komórek beta trzustki, które wydzielają insulinę.

Podobnie grzyb ten pomaga w regulacji poziomu niektórych substancji we krwi, takich jak trójglicerydy i cholesterol. Jest także uznanym obrońcą wątroby i jej funkcji.

W innych przypadkach różne badania wykazały, że Coprinus comatus jest silnym przeciwutleniaczem. Dzieje się tak dzięki obfitości wanadu w swoim składzie.

Bibliografia

1. Bailey, C., Turner, S., Jakeman, K. and Hayes, W. (1984). Wpływ Coprinus comatus na stężenia glukozy w osoczu u myszy. Floor med. 50 ust. 6. 525-526
2. Campi, M., Miranda, B. i Maubet, Y. (2016). Coprinus comatus (OF Müll.) (Agaricaceae - Basidiomycota) grzyb o znaczeniu leczniczym i gastronomicznym, nowa wizyta w Paragwaju. Steviana. 8 ust. 2. 68-74
3. García, J. i Salcedo, I. (2009). „Coprinus comatus” (OF Müll.: Fr.) Pers. Urbeltz galpardun Barbuda. Magazyn Agropesquera. 89.
4. Shelley, G. (2004). Przewodniki kieszonkowe. Grzyby. Od redakcji Omega.
5. Tsai, S., Tsai, H. i Mau, J. (2009). Właściwości przeciwutleniające Coprinus comatus. Journal of Food Biochemistry. 33 ust. 3. 368-389
6. Wright, A. (2002). Grzyby, przewodnik po regionie Pampean, tom I. Grzyby z blaszkami. Od redakcji LOLA