JĘZYK ARTYSTYCZNY: CECHY I TYPY - SZTUKA - 2025

Język artystyczny odnosi się do kodów komunikacyjnych, których używa artysta, aby przekazać swoje przesłanie. Część tego przekazu ma charakter estetyczny, ale powinien też prowokować do uczuć, refleksji i innych rozważanych przez autora interpretacji.

Jedną z głównych cech człowieka jest jego zdolność komunikacyjna. Jest niezbędna we wszystkich aspektach życia: od sfery psychologicznej po ułatwianie przetrwania. Człowiek komunikuje się za pomocą języka.

Chociaż słowo to jest prawdopodobnie najpotężniejszym językiem komunikacyjnym dostępnym dla każdego, używane są również gesty, mimika ciała, cisza i wiele innych narzędzi.

Jedyne, co jest potrzebne, to to, że nadawca i odbiorca mogą udostępniać używane kody, dzięki czemu można je poprawnie zrozumieć.

W przypadku sztuki ta komunikacja jest również istotna. Od muzyki - jednej z pierwszych metod komunikacji w historii ludzkości - po kino, wszystko jest częścią systemu przekazywania uczuć i informacji.

Kody każdej artystycznej manifestacji są różne, chociaż istnieją pewne cechy wspólne, podobne do innych typów języków.

Główne cechy języka artystycznego

Język artystyczny ma swoją specyfikę w porównaniu z resztą przekazów, co czyni go nieco bardziej skomplikowanym.

W przypadku języka mówionego (o ile język jest wspólny), gestu (z niemal uniwersalnymi gestami) czy pisania, można mieć pewność, że te same kody będą wspólne. Jednak w sztuce taka sytuacja nie zawsze występuje.

Ponadto, ponieważ są to indywidualne dzieła, w których odbiorca nie zna intencji autora, często zdarza się, że każdy obserwator interpretuje dzieło w inny sposób.

Subiektywna percepcja

To ważna cecha tego typu języka: percepcja odbiorcy jest bardziej subiektywna.

Oprócz tej subiektywności musimy nadal podkreślać, że kody sztuki są ważne dla skutecznej komunikacji.

Wielokrotnie mówiono, że muzyka jest językiem uniwersalnym. Chociaż może to być prawda, nie wszyscy słuchacze zinterpretują to tak samo.

Istnieją nawet różnice kulturowe, które czasami utrudniają ludziom Zachodu docenienie lub zrozumienie kompozycji wykonanej na Dalekim Wschodzie.

Poziomy języka sztuki

W języku sztuki opisano trzy poziomy. Pierwsza jest odpowiedzialna za przyciąganie uwagi. Aby zwrócić na siebie uwagę i spróbować zrozumieć, o co chodzi, artysta musi być wystarczająco zainteresowany.

Drugi poziom jest wykonywany nieświadomie; obserwator kontempluje (lub słucha) pracy i tworzy analogie w swoim umyśle.

Jeśli pozostałe dwa odniosły sukces, na trzecim poziomie nawiązuje się rodzaj dialogu między odbiorcą a autorem.

Rodzaje języka artystycznego: kody i sposoby komunikowania się

Muzyka

Znana wielokrotnie jako język uniwersalny i jako jeden z pierwszych sposobów komunikowania się w historii, muzyka potrafi wywrzeć na odbiorcę ogromny wpływ, zarówno sentymentalny, jak i estetyczny.

Aby przekazać swoje przesłanie, wykorzystuje wszystkie środki, które pozwalają mu harmonijnie łączyć różne dźwięki.

Oprócz instrumentów muzycznych narzędziami są rytm, tony, harmonie, powtórzenia, cisza i inne.

Wszystko to składa się na całość, która dociera do odbiorcy, który ją dekoduje, aby odebrać wiadomość. Pamiętaj, że to zrozumienie jest osobiste.

Niektórzy ludzie są przekonani, że muzyka Wagnera może brzmieć wojowniczo, a nawet przypominać o nazistach, którzy używali jej jako elementu swego symbolicznego języka. Inni ludzie będą mieli zupełnie inne reakcje.

Obraz

Malarstwo to najbardziej znana sztuka plastyczna i wizualna.

Pomimo pozornej łatwości, z jaką odbiorca musi uchwycić przesłanie autora, są uczeni, którzy twierdzą, że jest to sztuka niedemokratyczna i wymaga wcześniejszej wiedzy, aby uchwycić ją w całości.

Z pewnością kontemplacja obrazu hiperrealistycznego nie jest tym samym, co abstrakcja, ponieważ używany język jest inny, co oznacza, że ​​percepcja obserwatora może się różnić.

Narzędzia używane przez język obrazkowy to narzędzia tej sztuki. Wśród nich wyróżnia się kolor i światło, z wieloma zmiennymi znaczeniowymi.

Wykorzystuje się również objętość i perspektywę, dzięki czemu obraz jest bardziej realistyczny i bliski. Wreszcie wiersz, materiał obrazowy i technikę można nazwać innymi elementami tego języka.

Taniec

Taniec to kolejny z najstarszych sposobów komunikacji międzyludzkiej. Ponadto jest to rodzaj komunikacji wykorzystujący kilka różnych kodów: od muzyki po kostiumy.

Ale bez wątpienia głównym narzędziem jest własne ciało tancerzy. Wiadomość lub historia jest przekazywana poprzez rytmiczne ruchy bohaterów.

Pomimo oczywistej plastyczności jest to modalność, która wymaga od widza pewnego współudziału i posiadania przez niego wcześniejszej wiedzy, aby rozszyfrować to, co mu powiedziano.

Pisanie

To najwyraźniejszy sposób komunikowania się, oprócz mowy. Pisanie, kiedy już możesz przeczytać i nauczyć się pewnych wspólnych kodów, wyraża bardzo bezpośrednio to, co autor chce powiedzieć.

Głównym narzędziem jest słowo. Istnieje wiele środków stylistycznych, które pomagają tworzyć opowieść lub prowokować reakcję czytelnika.

Architektura

Architektura ma podwójną funkcję: jedna jest tylko funkcjonalna, a druga artystyczna. Ta funkcja artystyczna ma swój własny język, który chce coś wyrazić tym, którzy patrzą na pewną konstrukcję.

W tym celu bawi się różnymi kodami, od zastosowanych materiałów po kształt rośliny, jej wysokość lub strukturę.

Dobrym przykładem mogą być starożytne gotyckie katedry, których celem jest przytłaczanie wierzących i wzbudzenie w nich strachu przed Bogiem. W tym celu wykorzystali dużą wysokość ścian i różne elementy architektoniczne, malarskie i rzeźbiarskie.

Kino

Pomijając najnowocześniejsze przejawy artystyczne w internecie, kino jest sztuką, która rozwinęła pełniejsze kody językowe.

Nie ma sposobu komunikacji, który nie pojawia się na ekranie, dlatego jest to jeden z najbardziej kompletnych, jeśli chodzi o odzwierciedlanie historii.

Jednym z jego narzędzi jest słowo, jedna z jego podstaw. W erze kina niemego ten zasób został skompensowany językiem gestów bliższym teatralności.

Ponadto w kinie muzyka jest wykorzystywana do podkreślenia sytuacji, kostiumów do przekazywania informacji, a także do inscenizacji i komunikacji niewerbalnej.

Teatr

Podobnie jak kino, teatr jest sztuką wykorzystującą prawie wszystkie narzędzia komunikacji, którymi dysponuje człowiek.

W ten sposób stworzył bardzo bogaty własny język, w którym może posługiwać się muzyką, gestami, rytmem i oczywiście słowem.

Podobnie montaż dzieła jest innym sposobem, dzięki któremu odbiorca może odebrać przekaz, któremu towarzyszy zastosowane oświetlenie lub efekty wizualne.

Ten język wymaga od widza współudziału. Musi zaangażować się w sztukę i uwierzyć w to, co widzi, rozszyfrować przekaz, a nie tylko zobaczyć grupę aktorów na pobliskiej scenie.

Fotografia

Odbicie rzeczywistości na papierze (teraz na ekranie komputera) ma również swój artystyczny język.

Fotografia, choć brakuje w niej ruchu czy słów, jest zdolna do przekazywania m.in. emocji, informacji, sugestii.

W tym celu używa różnych kodów i narzędzi. Najbardziej oczywistym jest kolor; wyrazista różnica między czernią i bielą a kolorem jest ogromna.

Ważne jest również użycie rytmu. Dobry fotograf będzie w stanie skierować oko widza tam, gdzie chce i razem z kadrowaniem i głębią stworzyć rozpoznawalny przekaz.

Bibliografia

1. Ecured. Język artystyczny. Uzyskany z ecured.cu
2. Wikiteka. Artystyczne języki komunikacyjne. Pobrane z wikiteka.com
3. Martínez-Salanova Sánchez, Enrique. Język kina. Uzyskano Educomunicacion.es
4. Przybylek, Stephanie. Sztuka jako forma komunikacji. Pobrane z study.com
5. Casey, Edward S. Expression and Communication in Art. Odzyskane z pdfs.semanticscholar.org
6. Donougho, Martin. Język architektury. Odzyskany z jstor.org
7. LaFrance, Adrienne. Jak mózg postrzega muzykę jako język. Pobrane z theatlantic.com
8. Elam, Keir. Język w teatrze. Odzyskany z jstor.org