VIBURNUM LUCIDUM: CHARAKTERYSTYKA, SIEDLISKO, WŁAŚCIWOŚCI, UPRAWA, PIELĘGNACJA - NAUKA - 2025

Viburnum lucidum to gatunek wieloletniego krzewu należącego do rodziny Adoxaceae. Znana jako barbadija, duraznillo, durillo, guiyombo lub laurentino, jest naturalną rośliną ozdobną regionu śródziemnomorskiego i Azji Południowo-Wschodniej.

Jest to szybko rosnący krzaczasty krzew, którego proste, skórzaste i spiczaste liście mają wyraźne żyłki i całe brzegi. Małe białawe, gwiaździste i aromatyczne kwiaty są zgrupowane w otwarte kwiatostany lub baldaszki. Ze swojej strony owoc jest kulistym pestkowcem o niebiesko-szarym kolorze w stanie dojrzałym.

Durillo. Źródło: Daniel Ventura / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)

Rośnie na każdym typie gleby, o ile jest luźna, żyzna i dobrze odwodniona, rozwija się nawet na glebach pochodzenia wapiennego. Przystosowuje się do klimatu umiarkowanego lub subtropikalnego, wymaga średniego cienia, ale toleruje bezpośrednie promieniowanie, a także jest bardzo odporny na sporadyczne przymrozki.

W ogrodnictwie służy do tworzenia rabat, rabat kwiatowych i żywopłotów lub jako pojedyncze drzewo, ponieważ zawsze pozostaje zielone pomimo sezonowych zmian. Jest uważany za gatunek toksyczny ze względu na obecność garbników i wiburbin w liściach i owocach, a jego spożycie powoduje ból brzucha i zatrzymanie krążenia i oddechu.

Charakterystyka ogólna

Durillo wychodzi. Źródło: Hectonichus / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)

Wygląd

Krzew półleśny o gładkiej korze i szarobrązowej barwie, szeroko rozgałęziony od nasady, o gęstym, zwartym i nieprzeniknionym ulistnieniu. W optymalnych warunkach dorasta do 4 m wysokości, nawet dzięki treningowemu przycinaniu może przybrać wygląd drzewa.

Odchodzi

Proste, petiolate, przeciwległe, owalne liście mają 4-12 cm długości i 2-6 cm szerokości. Każda ulotka jest skórzasta z wyglądu, gładka i jasnozielona na górnej powierzchni, szorstka i jaśniejsza na spodniej stronie, z całkowitymi i lekko rzęsistymi brzegami.

kwiaty

Kwiaty obojnacze i aktynomorficzne o średnicy 8-10 mm tworzą 5 wklęsłych białych płatków i liczne żółtawe pręciki. Są ułożone w efektowne kwiatostany końcowe lub baldaszki złożone z 5-8 promieni, które pozostają żywe na roślinie przez kilka dni.

Owoc

Owocnikowanie następuje latem. Owocem jest jajowaty pestkowiec z trwałym kielichem i dojrzałym jasnoniebiesko-fioletowym kolorze. Podobnie jak kwiatostany, owoce długo pozostają na gałęziach, będąc niebezpieczne, ponieważ są wyjątkowo toksyczne.

Taksonomia

- Królestwo: Plantae

- Podkingdom: Tracheobionta

- Oddział: Magnoliophyta

- Klasa: Magnoliopsida

- Podklasa: Asteridae

- Zamówienie: Dipsacales

- Rodzina: Adoxaceae

- Rodzaj: Viburnum

- Gatunek: Viburnum lucidum Mill.

Etymologia

- Viburnum: nazwa rodzaju wywodzi się od łacińskiej nazwy gatunku „Viburnum lantana” znanego jako „chodzące drzewo”.

- Lucidum: specyficzny przymiotnik to termin łaciński, który oznacza „świetlisty lub genialny”.

Synonimia

- Tinus laurifolius (Lam.) Borkh.

- Tinus rugosus (Pers.) Spach

- Tynus lauriformis (Lam.) JS Presl

- Tynus lucidus (Mill.) JS Presl

- T. rugosus (Pers.) JS Presl

- Viburnum hyemale Salisb.

- Viburnum latifolium Hort. ex Schult.

- V. laurifolium C. Koch

- V. lauriforme Lam.

- Viburnum rugosum Pers.

- Viburnum strictum Link

- V. strictum Sweet

- Viburnum tinus L., 1753 (nazwa ważna)

Kwiaty Durillo. Źródło: Toulouse Museum / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)

Siedlisko i dystrybucja

Durillo pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i południowego regionu Europy. Na Półwyspie Iberyjskim znajduje się w zacienionych obszarach wschodnich gór Galicji, Sierra Espuña i wilgotnych gór Cehegín i Bullas.

Rozwija się w wilgotnym i zacienionym środowisku, z dala od bezpośredniego światła słonecznego, na wysokości między 600 a 900 metrów nad poziomem morza. Jest gatunkiem przystosowanym do warunków zarośli związanych z dębami ostrolistnymi w rejonach kontynentalnych, wymaga średnich rocznych opadów powyżej 350 mm.

Obecnie jest to gatunek uprawiany jako roślina ozdobna w umiarkowanych i subtropikalnych regionach Ameryki, Europy, Azji i Afryki Północnej. Na Półwyspie Iberyjskim Viburnum tinus występuje powszechnie w rejonie Morza Śródziemnego, Viburnum lantana na północnym wschodzie i Viburnum opulus w regionie Kantabrii.

Nieruchomości

Zasada działania

W analizie fitochemicznej liści i owoców pozwoliła na określenie obecności garbników, kumaryn, saponin i glikozydów flawonowych. Ponadto powszechna jest obecność kompleksu glikozydu i żywicy zwanego wiburbiną oraz irydoidowych glikozydów wiburinozydów A i B.

Właściwości lecznicze

Liście są używane jako napar ze względu na działanie przeciwgorączkowe, przeciwgorączkowe i gorzki tonik. Kora ma właściwości kardiotoniczne, a dzięki wysokiej zawartości garbników działa ściągająco.

Owoce są używane w medycynie tradycyjnej jako środek moczopędny i przeczyszczający, a także w celu usunięcia nagromadzonych płynów w organizmie. Jednak zastosowanie w medycynie ludowej liści, kory i owoców Durillo jest ograniczone przez jego toksyczne działanie w dużych dawkach.

Prace ogrodowe

Jej uprawa jako rośliny ozdobnej jest bardzo ceniona, ponieważ dostosowuje się do różnych warunków środowiskowych, a jej wczesne kwitnienie jest trwałe. Służy do tworzenia żywopłotów, rabat kwiatowych i rabat ze względu na błyszczące liście, stanowi również naturalną barierę przed silnymi wiatrami.

Miodonośny

Durillo uważany jest za doskonały gatunek miodu. Jego obfite i trwałe kwiaty są wysoko cenione przez różnorodne owady miodowe.

Toksyczność

Spożycie świeżych jagód przez zwierzęta lub ludzi może spowodować poważne zatrucie. Owoce mają atrakcyjny wygląd, który może przyciągnąć uwagę dzieci, na szczęście ich gorzki smak powoduje natychmiastową odrazę.

Kora i liście są bogate w garbniki i glikozydy, które w dużych dawkach mogą być toksyczne. Jego stosowanie jako środek domowy może powodować podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego w zależności od dawki i częstotliwości spożycia.

Główne objawy zatrucia Durillo objawiają się bólem brzucha, kolką, biegunką, krwawieniem z moczem i zapaleniem błony śluzowej przewodu pokarmowego. W ciężkich przypadkach może objawiać się zaburzeniami oddychania i zatrzymaniem krążenia i oddechu.

Zalecane leczenie zatrucia twardego drewna obejmuje płukanie żołądka, wspomaganie oddychania i objawowe leczenie. Gdy objawy zatrucia są trwałe, konieczna jest pilna hospitalizacja, aby uniknąć komplikacji.

Owoce Durillo. Źródło: VoDeTan2 / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)

Kultura

Gatunek Viburnum lucidum można rozmnażać komercyjnie za pomocą nasion, sadzonek zdrewniałych lub częściowo zdrewniałych oraz nawiewu.

Posiew

Nasiona pozyskiwane bezpośrednio ze zdrowych i silnych roślin wymagają procesu stratyfikacji w temperaturze poniżej 6 ° C przez 4 miesiące. Nasiona umieszcza się na warstwie wilgotnego wermikulitu i przechowuje w lodówce, zapewniając wentylację raz w tygodniu.

Sadzonki

Rozmnażanie przez sadzonki następuje wiosną. Sadzonki o długości 25-30 cm wycina się narzędziami dezynfekowanymi alkoholem z gałęzi drzewiastych lub półdrzewnych.

Wysiew przeprowadza się na rabatach ukorzeniających lub doniczkach, stosując porowate podłoże otrzymane z mieszaniny równych części czarnego torfu i perlitu. Zaleca się zaimpregnować koniec sadzonki sproszkowanymi fitohormonami ukorzeniającymi.

Po posadzeniu należy utrzymywać stałą temperaturę w pomieszczeniu i wilgotność względną, starając się chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Po miesiącu, o ile podłoże jest wilgotne, sadzonki zaczynają rozwijać pierwsze korzenie.

Warstwy

Technika uzyskiwania nowych sadzonek przez nakładanie warstw jest bardzo prosta. Proces polega na zakopaniu w ziemi długiej gałęzi, nieprzyciętej z głównej rośliny i przytrzymaniu jej kołkiem.

Utrzymując liście na wolnym końcu, roślina po krótkim czasie rozpoczyna proces ukorzeniania zakopanego kawałka. Po 10-12 miesiącach rozwinęła się nowa roślina, którą można przesadzić w inne miejsce.

Kwiaty i owoce Durillo. Źródło: Wouter Hagens / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)

Opieka

Lokalizacja

Durillo to krzew ozdobny, który do efektywnego rozwoju wymaga dobrego oświetlenia przez cały dzień, ale bez bezpośredniego promieniowania. Jednak może rozwijać się w pełnym słońcu, ale jego poziom wzrostu byłby niższy.

Piętro

Rośnie na każdym typie gleby, o ile jest przepuszczalna i ma dobry drenaż. Na glebach ciężkich zaleca się dodanie niewielkiej ilości piasku podczas sadzenia, aby uniknąć podlewania systemu korzeniowego.

Nawadnianie

Pomimo tego, że jest gatunkiem wiejskim, durillo wymaga częstego podlewania, zwłaszcza w porze gorącej i suchej. Nie toleruje niedoboru wody, dlatego latem zaleca się podlewać 2-3 razy w tygodniu, a przez pozostałą część roku co 5-6 dni.

Abonent

Zmiana nawozami organicznymi jest ważna w fazie wzrostu i produkcji, starając się o częste stosowanie od wiosny do końca lata. Oprócz nawozów pochodzenia mineralnego skuteczne jest stosowanie nawozów organicznych, takich jak obornik kurzy, guano, odlewy od robaków i obornik kozi lub koński.

Durillo w swoim naturalnym środowisku. Źródło: Retama 11:10, 14 kwietnia 2007 (UTC) / CC BY-SA (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)

Przycinanie

Durillo to roślina ozdobna używana do formowania żywopłotów, dlatego wymaga częstego szczypania, aby korona była zwarta i zaokrąglona. W rzeczywistości jego utrzymanie wymaga ciągłego przycinania co 20-30 dni ze względu na szybki wzrost.

Przeszczep

Najlepszy czas na przesadzanie, czy to w celu zmiany doniczki, czy też rośliny na polu, to wiosna. Najlepiej po ustąpieniu mrozu irygacji.

Choroby i szkodniki

Durillo to rustykalna roślina bardzo odporna na atak chorób czy szkodników o znaczeniu gospodarczym. Jednak w gorących i suchych warunkach mogą wystąpić przędziorki, wełnowce lub mszyce, które są zwalczane za pomocą określonych metod fizycznych lub owadobójczych.

W przypadku wilgotnych środowisk i słabo odwodnionych gleb pojawienie się grzybów z rodzaju Phytophthora może powodować gnicie łodygi i korzeni. Jego obecność jest wykrywana, gdy już spowodowała uszkodzenie, dlatego wskazane jest uregulowanie nawadniania i zdezynfekowanie gleby fungicydem.

Bibliografia

1. Durillo: Viburnum tinus (2018) Region Murcia Digital. Odzyskane na: regmurcia.com
2. Sánchez, M. (2017) Viburnum lucidum. Ogrodnictwo włączone. Odzyskane w: jardineriaon.com
3. Kalina. (2019). Wikipedia, wolna encyklopedia. Odzyskane na: es.wikipedia.org
4. Viburnum lucidum Mill. (2019). Sekretariat GBIF. GBIF Backb one Taxonomy. Lista kontrolna datas et. Odzyskane na: gbif.org
5. Viburnum tinus. (2020). Wikipedia, wolna encyklopedia. Odzyskane na: es.wikipedia.org
6. Viburnum tinus L. (2018) Catalog of Life: Annual Check list Interface. Odzyskane na: catalogueoflife.org
7. Viburnum tinus 'Lucidum' (2020) Magazyn Gardener's World. Odzyskane na: gardenersworld.com