Historia jakości lub jakości zarządzania, ma swoje korzenie w pierwszych dekadach 20 wieku, w harmonii z rozwojem biznesu i zarządzania produkcją, która istniała w tym czasie.
Mniej więcej od lat 30. XX wieku zaczęto podchodzić do zarządzania jakością z powagą niezbędną do przekształcenia go w całą dziedzinę wiedzy biznesowej.
Badania i praktyki jakościowe, które rozwinęły się w połowie XX wieku, praktycznie zrewolucjonizowały systemy produkcyjne.
Transformacja ta uzależniła te systemy od ciągłej optymalizacji jakości produktu w stosunku do jego kosztów produkcji i korzyści marketingowych.
Zjawisko to skłoniło również konsumentów do zwracania większej uwagi na poziom jakości wybieranych przez nich produktów, co wymaga od firm zajmowania stabilnej pozycji i skuteczności w swoich wysiłkach.
Pierwsze historyczne podejścia do jakości miały miejsce głównie w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
Nic więc dziwnego, że główne metody i teorie wyłoniły się z tych narodów i że reszta świata przyjęła je z czasem.
tło
Mówi się, że jakość jest nieodłączną cechą człowieka, ponieważ każdy produkt jest wytwarzany w celu zaspokojenia potrzeby i musi spełniać minimalne warunki fizyczne i funkcjonalne, aby to osiągnąć.
Chociaż wtedy nie było to teoretycznie poruszane, pojęcie jakości jest obecne w społeczeństwie od etapu rzemieślniczego wytwarzania przedmiotów.
Wskazówki dotyczące jakości można znaleźć w kodeksach starożytnych cywilizacji.
Na przykład mężczyźni musieli zagwarantować pełną funkcjonalność i trwałość swoich domów lub broni myśliwskiej.
Niedostateczne standardy jakości w tamtym czasie mogły spowodować egzekucję mężczyzn.
W średniowieczu tworzenie zawodów rzemieślniczych i specjalizacji wokół pewnych praktyk zapewniło wyższy poziom kryteriów i znaczenia jakości.
Wiedza i specjalistyczna produkcja zaczęła generować renomę i renomę wśród niektórych producentów, co oznaczało zaufanie do jakości ich produktów. W ciągu tych stuleci pojawiły się pierwsze pojęcia marki.
Przez długi czas jakość opierała się na reputacji i umiejętnościach każdego rzemieślnika, który samodzielnie przenosił i sprzedawał swoje towary.
Zmieniło się to wraz z przyspieszeniem rozwoju przestrzeni miejskich w porównaniu z obszarami wiejskimi i ostatecznie wraz z nadejściem rewolucji przemysłowej.
Rewolucja przemysłowa i jakość
Rewolucja przemysłowa na zawsze zmieniłaby dotychczas znane sposoby produkcji: ustąpiłaby masowej produkcji dzięki wykorzystaniu maszyn i masowej pracy.
Powstawały również fabryki, a każda osoba z wystarczającym kapitałem, aby wejść na rynek, wzrastała jako przedsiębiorca w tej nowej erze.
Koncepcje jakości w tym czasie ewoluowały w taki sposób, że można je było dostosować do znacznie szybszych mechanizmów produkcyjnych, gdzie seryjna produkcja musiała gwarantować prawidłowe wykonanie i funkcjonalność gotowego towaru.
Inspekcja pojawia się wtedy jako metoda zbliżania się do wszystkich poziomów systemu fabrycznego i upewnienia się, że zminimalizujesz możliwe awarie i błędy.
Mimo wszystko jakość nie była jeszcze teoretycznie zarządzana. Wszystko szło tak szybko, że w biznesie ostatecznym celem było generowanie dużych marż zysku.
Później okazało się, że nawet optymalne warunki pracy wpływają na ostateczną jakość produktu.
Zarządzanie jakością w XX wieku
Stany Zjednoczone były jednym z głównych czynników napędzających w XX wieku eliminację spersonalizowanej produkcji towarów i standaryzację metod produkcji masowej na początku XX wieku.
Doprowadziło to do spadku jakości, który ostatecznie został odwrócony przez amerykańską firmę technologiczną Bell.
Od tego momentu rozpoczyna się rozwój zarządzania jakością, jakie jest dziś znane.
Zaczęło się od obserwacji poziomów produkcji i powołania działu kontroli, który był odpowiedzialny za określenie, które gotowe produkty nadają się do komercjalizacji, a które nie.
George Edwards i Walter Shewhart byli pierwszymi, którzy poprowadzili ten dział i nadali ton zarządzaniu jakością poprzez koncepcję statystyk odnoszących się do zmiennych produktów.
Wyróżniali się także tworzeniem schematów organizacyjnych biznesu, które pokazywały różne etapy produkcji i sposoby optymalizacji każdego z nich.
Pojawiło się przekonanie, że zarządzanie jakością powinno obejmować nawet działy administracyjne przedsiębiorstwa, a nie ograniczać się tylko do poziomów produkcji. Wyobrażają sobie cykl PDCA (zaplanuj, wykonaj, sprawdź, działaj).
Jakość była nadal optymalizowana przez dziesięciolecia, aż do końca II wojny światowej nastąpiło rozdwojenie w podejściu teoretycznym i praktycznym.
W Stanach Zjednoczonych kontynuowano techniki kontroli, podczas gdy na drugim końcu świata, w Japonii, zajęto się jakością poprzez zminimalizowanie lub wyeliminowanie wad na wczesnych etapach produkcji.
Ta podzielona optymalizacja jakości w różnych zakątkach świata została ostatecznie zintegrowana. Dzięki globalizacji pod koniec wieku procesy zarządzania jakością zostały skonsolidowane na wszystkich szczeblach przedsiębiorstwa.
Poziomy te obejmują sektor administracyjny, sektor finansowy i produkcyjny, wpływając nawet na przestrzeń fizyczną i warunki, w jakich pracownicy pracują przy wytwarzaniu produktu.
Dzięki temu jakość jest nieodłączną wartością nie tylko w człowieku, ale w każdej firmie czy fabryce produktów lub towarów.
Konsument wie teraz, że istnieje wymóg, że musi żądać całej produkcji; Jeśli to nie jest spełnione, na rynku zawsze będą dostępne inne opcje.
Bibliografia
- Duran, MU (1992). Zarządzanie jakością. Madryt: Diaz de Santos.
- Gonzalez, FJ, Mera, AC i Lacoba, SR (2007). Wprowadzenie do zarządzania jakością. Madryt: Delta Publications.
- Juran, JM (1995). Historia zarządzania jakością: ewolucja, trendy i przyszłe kierunki zarządzania jakością. Asq Press.
- Rodríguez, MC i Rodríguez, DR (sf). Pojęcie jakości: historia, ewolucja i znaczenie dla konkurencyjności. Universidad de la Salle Magazine, 80-99.