JAKA JEST LEKSYKALNA RODZINA PŁACZU? - LITERATURA - 2025

Rodzina leksykalna słowa płacz składa się między innymi z płaczu, płaczu i płaczu. Rodzina leksykalna to grupa głosów, które mają ten sam leksem; dlatego są one etymologicznie i semantycznie powiązane.

Leksem jest podstawową jednostką leksykonu lub spisem słów języka. Jest również znany jako jednostka leksykalna, element leksykalny lub słowo leksykalne.

Generalnie, aby utworzyć rodziny leksykalne, elementy są dodawane przed lub za bazą. W szczególnym przypadku leksykalnej rodziny płaczu podstawą jest „płacz”.

Dodając te elementy, uzyskuje się różne słowa. Te mechanizmy tworzenia słów są znane jako procedury morfologiczne.

Leksykalna rodzina „płaczu”

Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej (RAE) wskazuje, że znaczenie płaczu pochodzi od plorāre, co po łacinie oznacza płakać.

Jak widać, start -pl zmienił się na -ll. W tym sensie w wierszu Cid Campeador zauważono, że głosy plorar i lorar są używane naprzemiennie. Zwróć uwagę na tę zmianę w następujących zwrotkach:

… Jego oczy są tak mocne, mój brzuch się modli,
odwraca głowę i je smakuje ……
Doświadcz go, mężczyzn
i kobiet, mieszczan i mieszczan za zwody, którymi są,
modląc się z oczu o tak wielkim bólu…

Z drugiej strony, plorāre i jego nowoczesna forma, cry, stworzyły zbiór powszechnie używanych słów. Głosy należące do leksykalnej rodziny płaczu to:

- Czasowniki

Pogratulować

Towarzysz innym w płaczu lub bólu. Może też oznaczać związane z poczuciem nieszczęścia.

Płakać

Akcja ronienia łez.

Biadolić

Płacz bez większej siły i bez wyraźnej przyczyny.

- rzeczowniki

Płakał

Ronienie łez

Płacz

Ciągły i nadmierny płacz.

Płacz

Mówi się o osobie, która płacze.

Płacz ich

Osoba skłonna do płaczu i lamentowania nad swoimi wpadkami.

Płacz

Płaczę głośno i nieustannie.

Płacz

Osoba, która często płacze z dowolnego powodu.

Beksa

Podobny do llorica.

Jęczenie

Jęczące działanie i efekt,

płaczę

Akcja płaczu.

Płacz

Lub odnoszące się do płaczu.

Beksa

Płacząca kobieta, postać legendy Ameryki Łacińskiej (La Llorona).

- przymiotniki

Płaczliwy

To wskazuje na oznaki płaczu.

Charakterystyka rodziny leksykalnej „płaczu”

Rodzina leksykalna obejmuje wszystkie słowa utworzone przez procesy morfologiczne znane jako derywacja, kompozycja i parasynteza.

Wyprowadzenie polega na dodaniu przedrostków lub przyrostków do formy podstawowej w celu utworzenia nowych słów (kłamstwo: kłamstwo, zaprzeczenie, kłamstwo).

Ze swojej strony kompozycja to procedura, w której dwa lub więcej leksemów jest łączonych w nowe słowa (otwiera + puszki = otwieracz do puszek).

Wreszcie, parasynteza jest połączeniem obu procesów (urodziny + rok + wiek = urodziny).

W przypadku płaczu prawie wszystkie słowa z rodziny leksykalnej powstają poprzez mechanizm derywacji.

Wyjątkiem jest czasownik conllorar i rzeczownik lloraduelos, które zostały utworzone przez kompozycję.

Z drugiej strony tylko te wyrazy, które powstają z dodania pochodnych przyrostków, tworzą rodzinę leksykalną, czyli te, które tworzą nowe słowa.

Przyrostki fleksyjne nie są brane pod uwagę, to znaczy takie, które pokazują przypadłości gramatyczne, takie jak rodzaj i liczba.

Jednak w konkretnym przypadku La Llorona jest to brane pod uwagę, ponieważ odnosi się do pojęcia, na podstawie którego identyfikowana jest jednostka, która dla jednych jest rzeczywista, a dla innych wyimaginowana.

Bibliografia

1. San Miguel Lobo, C. (2015). Edukacja dorosłych: obszar komunikacji II. Język i literatura hiszpańska. Madryt: Editex.
2. Salicio Bravo, S. (2015). Podejście do rodziny słów związanych z procesami przemysłowymi renesansu. W C. Grande López, L. Martín Aizpuru i S. Salicio Bravo (Coords.), Z młodym listem: postępy w badaniach historiografii i historii języka hiszpańskiego, s. 273-280. Salamanca: University of Salamanca Editions.
3. Nordquist, R. (2017, 3 marca). Leksemy (słowa). W ThoughtCo. Pobrane 18 października z thinkco.com.
4. Pruñonosa Tomás, M. i Serra Alegre, E. (2005). Formy języka. W A. López García i B. Gallardo Paúls (redaktorzy), Knowledge and language, s. 155-216. Walencja: Uniwersytet w Walencji.
5. Królewska Akademia Hiszpańska i Stowarzyszenie Akademii Języka Hiszpańskiego (2014). Płakać. Słownik języka hiszpańskiego (wydanie 23). Madryt: Espasa. Pobrane 18 października z dle.rae.es.
6. Soca, R. (2012). Fascynująca historia słów. Buenos Aires: Interzona Editora.
7. Królewska Akademia Hiszpańska i Stowarzyszenie Akademii Języka Hiszpańskiego (2014). Żałować. Słownik języka hiszpańskiego (wydanie 23). Madryt: Espasa. Pobrane 18 października z dle.rae.es.
8. Biały, IM; Escudero, JF; García, A. i Echazarreta, JM (2014). Podstawowe szkolenie zawodowe - komunikacja i społeczeństwo I. Madryt: Editex.
9. Escandell Vidal, MV (2011). Uwagi dotyczące semantyki leksykalnej. Madryt: Od redakcji UNED.