RÓŻNICOWANIE: POCHODZENIE, CECHY I PRZYKŁADY - LITERATURA - 2025

Diphrase to literacki literatura nahuatl zasób jest do wyrażania idei za pomocą dwóch słów, które są komplementarne w tym sensie, jako synonimów lub sąsiaduje reprezentują pomysły. Na przykład, aby mieć na myśli „mowę poety”, Nahua używa wyrażenia itlatol ihiyo („jego słowo, jego oddech”).

Dla idei prawdy używają diphrasism neltilitztli tzintliztli („fundamentalna prawda, prawdziwa podstawowa zasada”). Ten trop został określony jako rodzaj powielonego homeryckiego epitetu. Jednak epitety tego autora miały inny charakter: „Achilles ten o lekkich stopach”, „Minerva ten o szarych oczach”.

Podobnie niektórzy podkreślają metaforyczny charakter dyfrazyzmu. Metafora to ukryte porównanie dwóch różnych obiektów na podstawie jednej lub więcej wspólnych cech (strumień twoich włosów = czarne włosy).

Porównywany jest nawet do metonimii lub synekdochy. Metonimia implikuje związek bliskości (szanuję ich siwe włosy = szanuję ich doświadczenie); synekdocha wykazuje relację inkluzji (korona hiszpańska = monarchia).

Pochodzenie

Pochodzenie terminu diphrasism można znaleźć w pracy o. Ángela Maríi Garibaya, jednego z pierwszych badaczy języka i kultury nahuatl w Meksyku, zatytułowanej Historia literatury nahuatl (1954).

Urodzony w Toluca (Meksyk), ksiądz ten jest uważany za najbardziej kompetentnego eksperta i najwyższy autorytet w dziedzinie literatury, kultury i języka przedhiszpańskiego.

Tak więc Garibay ukuł to słowo, aby odnieść się do zestawienia dwóch lub nawet trzech słów, które tworzą znaczenie, które nie jest sumą jego części, ale raczej wytwarza trzecie znaczenie.

Później w swojej pracy The Key to Nahuatl (1978) ponownie odniósł się do pojęcia diphrasism, wyjaśniając, że jest to proces, w którym dwa lub więcej słów jest używanych razem w odniesieniu do jednego pojęcia.

Od tego czasu inni autorzy używali tego słowa w odniesieniu do tego literackiego i retorycznego środka kultury nahuatl. Jednak inni wolą terminy alternatywne, takie jak pojęcie paralelizmu.

Teraz, jeśli chodzi o sam zasób, wielu uważa, że ​​jest on odzwierciedleniem użycia ideogramów, które reprezentowały pojęcia poprzez przedmioty związane z wyrażoną ideą.

cechy

Użycie diphrasism jest dość powszechne w cuicatl (wersecie), ale nie ogranicza się tylko do tego; występuje również w tlahtolli (prozie: zestawy słów, mowa, narracja).

Ponadto względna kolejność par terminów jest zwykle niezmienna, a niektóre słowa pojawiają się tylko jako część pary leksykalnej, w której występują słowa treści.

Z drugiej strony, wszystkie typy konstrukcji mogą powodować dyfrazję. Na przykład możesz dodać dwa rzeczowniki, takie jak cententli ontentli, dosłownie „(z) jedną wargą, (z) dwoma ustami”, co oznacza „mówić pośrednio”.

Diphrasism może być również zintegrowany ze strukturą morfologiczną, jak w a-hu-que in tepehua-que, co dosłownie oznacza: „panowie wody, panowie gór” (odnosi się do panów miasta) .

Przykłady

Noma nocxi

W tym diphrasism ciało jest poczęte przez jego części noma (ręce) i nocxi (stopy). Jest to rodzaj synekdochy (trop relacji części do całości). Zatem „ręka” i „stopy” odnoszą się do unikalnej koncepcji „ciała”.

W atl w tepetl

Skojarzenie idei w tym dyfrazzmie różni się od poprzedniego: w atl (woda) w tepetl (wzgórzu) Woda i wzgórze nie są związane z miastem w taki sam sposób, jak ręce i stopy z ciałem.

Zamiast relacji części do całości, ma raczej relację przyległości. Dlatego odnosi się do metonimii.

Xóchitl w cuicatl

W x óchitl (kwiat) w cuicatl (pieśni) można zaobserwować inną formę dyfryzmu. Termin cuicatl jest synonimem (wiersze nahuatl były pieśniami).

Teraz xóchitl (kwiat) wydaje się działać bardziej jako metafora; być może odnosi się do piękna lub delikatności.

W ixtli w yollotl

Trop w ixtli (twarz) w yollotl (boskie serce) wyraża osobowość jako harmonię między istotą wewnętrzną i zewnętrzną, osobą i wspólnotą, ziemią i boskością.

W ten sposób życie jest procesem wyrównywania ich i właściwego stawania się twarzą i sercem harmonijnej osoby prowadzonej duchowo, mającej wyższy cel.

Powołania zbiorowe

Niektóre diphrasizmy działają jako zbiorowe inwokacje, zwłaszcza w zwrotach teteo innan, teteo inta (matka bogów, ojciec bogów) oraz w tonan, in tota (nasza matka, nasz ojciec).

W przeciwieństwie do poprzednich przykładów wyrażenia te odwołują się do pary rodziców. Na przykład w tonan, in tota poprzedza inwokacje tonatiuh tlaltecuhtli (słońce, pan ziemi) i mictlan tecuhtli (pan Mictlan):

«Oncan motenehua in tlatolli: start quitlatlauhtiaya Tezcatlipoca, in quitocayotiaia titlacahua, moquequeloa, in iquac miquia tlatoani, start oc ce motlatocatlaliz… to ca oontlama, ca ocontocac in tonlian, in tota in mictlan tecuhtlan».

(„Tutaj są zapisane pytania do Tezcatlipoki, którego nazywali Titlacahuan, Moquequeloa, kiedy umarł tlahtoahi, aby inny mógł się zadomowić … Wiedział, że poszedł za naszą matką, naszym ojcem Mictlanem Tecuhtli”).

Bibliografia

1. Arteaga, A. (1997). Chicano Poetics: Heterotexts and Hybridities. Berkeley: Uniwersytet Kalifornijski.
2. Cortés, E. (1992). Słownik literatury meksykańskiej. Westport: Greenwood Publishing Group.
3. Rodríguez Guzmán, JP (2005). Gramatyka graficzna w trybie Juampedrino
   Barcelona: Carena Editions.
4. Rios, GR (2015). Wykonywanie retoryki Nahua dla zobowiązań obywatelskich. W L. King, R. Gubele i JRAnderson (redaktorzy), Survivance, Sovereignty, and Story: Teaching American Indian Rhetorics, str. 79,95. Kolorado: University Press of Colorado.
5. Chorén, J.; Goicoechea, G. i Rull, MA (1999). Literatura meksykańska i hiszpańsko-amerykańska. Meksyk DF: Grupo Editorial Patria.
6. Mann, CC (2014). 1491: Ameryki przed Kolumbem. Londyn: Granta Books.
7. Pérez, LE (2007). Chicana Art. Durham: Duke University Press.
8. Fabb, N. (2015). Czym jest poezja?: Język i pamięć w wierszach świata. Cambridge University Press.
9. Bassett, MH (2015). Los rzeczy ziemskich: bogowie azteccy i boskie ciała. Teksas: University of Texas Press.