PIERRE CURIE: BIOGRAFIA, WKŁAD I PRACE - BIOGRAFIE - 2025

Pierre Curie (1859-1906) był fizykiem narodowości francuskiej, znanym ze swojej wielkiej zręczności naukowej i badawczej. Można jednak stwierdzić, że pomimo wielkiego wkładu był człowiekiem skromnym i prostym. W konsekwencji spowodowało to, że w historii nauki był mało nazywany.

Aby zrozumieć twórczość Piotra Curie i jej wpływ, konieczne jest poznanie jego życia, pierwszych opublikowanych przez niego prac oraz pasji badawczej, jaką wykazywał. Ogólnie rzecz biorąc, wielu badaczy twierdzi, że fizyka molekularna i dyscyplina atomowa osiągnęły wielki rozwój dzięki pracom tego naukowca.

Pierre Curie (1903). Źródło: nobelprize.org. Via Wikimedia Commons

W rzeczywistości okazało się, że jego badania pozwoliły na rozwój bardzo różnych dyscyplin, takich jak chemia, biologia, rolnictwo, medycyna, metalurgia, a nawet historia.

Biografia

Pierre Curie urodził się 15 maja 1859 roku w Paryżu we Francji. Zarówno jego dziadek ze strony ojca Paul Curie (1799-1853), jak i jego ojciec Eugéne Curie (1827-1910) byli lekarzami; jego dziadek Paul pracował w Londynie, Anglii, a później w szpitalu wojskowym w Paryżu, a jego ojciec pracował naukowo w Muzeum Historii Naturalnej we Francji.

W swoich studiach Pierre oprócz liberalnego przeszkolenia otrzymał także duże wsparcie rodziny. W wieku 17 lat uzyskał tytuł Bachelor of Science. Potem był to Uniwersytet Sorbona, który w 1877 roku ukończył studia fizyczne. Szybko na Sorbonie pracował jako asystent w laboratorium fizycznym.

Pierre miał starszego brata, Jacquesa (1856-1941), który również pracował na Sorbonie jako asystent laboratoryjny, szczególnie w dziale mineralogii. Pierre i Jacques mieli bardzo dobre relacje i mieli równe zainteresowania badawcze.

Pierre Curie zmarł 19 kwietnia 1906 r. W Paryżu w wyniku wypadku z bryczką; uważa się, że zmarł natychmiast.

Małżeństwo z Marią Skłodowską

Piotr Curie i Maria Skłodowska poznali się w 1894 roku dzięki wspólnemu przyjacielowi. Marie była Polką i właśnie ukończyła fizykę na Sorbonie. Po pewnym czasie przyjaźni Pierre i Marie pobrali się w lipcu 1895 roku.

Małżonkowie Curie po ślubie kontynuowali badania i studia; Pierre pracował nad właściwościami kryształów, a Marie rozpoczęła doktorat przy wsparciu męża.

Pierre i Marie mieli dwie córki: Evę i Irene. Eva Curie była świetną pisarką, w rzeczywistości w 1937 roku napisała biografię swojej matki. Podczas gdy Irene Curie była ważnym badaczem w dziedzinie fizyki i chemii; jej praca doprowadziła ją do otrzymania w 1935 roku Nagrody Nobla w dziedzinie chemii.

Curie prowadzili życie skupione na pracy naukowej i utrzymywali stosunki społeczne ograniczone do rodziny i małej grupy bliskich przyjaciół. Wszystko robili razem; prace teoretyczne, badania laboratoryjne i działalność akademicka.

Pierwsze badania i prace prowadzono w sytuacjach uciążliwych, gdyż mieli oni trudności ze zdobyciem sprzętu laboratoryjnego. Obaj musieli poświęcić się prowadzeniu zajęć dydaktycznych na uniwersytecie, aby zdobyć niezbędne środki finansowe.

Pierre Curie i Marie Sklodowska Curie. 1903. Źródło: Smithsonian Institution of the United States. Via Wikimedia Commons

Uwagi przekazane przez Pierre'a Curie

Piezoelektryczność

W 1880 roku bracia Pierre i Jacques Curie opisali zjawisko piezoelektryczności: właściwość niektórych kryształów do wytwarzania energii elektrycznej, gdy są poddawane naprężeniom mechanicznym. Spośród tych badań bracia Curie opublikowali kilka artykułów.

Ponadto, w wyniku swoich badań nad piezoelektrycznością, Pierre opracował instrument znany jako elektrometr Curie. Za pomocą tego narzędzia był w stanie zmierzyć energię elektryczną emitowaną przez materiały piezoelektryczne. Marie wykorzystała elektrometr Curie w swojej pracy nad emisjami soli uranu.

Jeden z uczniów Pierre'a, Paul Langevin (1872-1946), opracował system, który wykorzystał podstawy piezoelektryczności. Metoda wykorzystywała fale dźwiękowe wytwarzane przez wibracje kryształów kwarcu i umożliwiła wykrycie podwodnych statków.

Zjawisko radioaktywności

W 1896 r. Henri Becquerel (1852-1908) odkrył zjawisko radioaktywności, obserwując, że uran i jego sole wystawiają na działanie promieniowania zdolnego do przejścia przez ciała i odcisku metalowej płyty. Marie Curie była zaintrygowana tymi pracami i próbowała zbadać szeroką gamę materiałów.

Pierre pomagał swojej żonie w tym procesie, a dzięki kontaktom z naukowcami z dziedziny chemii pozyskał różne próbki do analizy przez Marie. Część procesu analizy obejmowała użycie elektrometru Curie, za pomocą którego wykryto minimalne emisje substancji.

Pierre, entuzjastycznie nastawiony do pracy nad radioaktywnością, zrezygnował z badań kryształów, aby pomóc Marie w oczyszczaniu związków chemicznych. W swoim laboratorium Pierre i Marie odkryli, że uraninit (minerał bogaty w uran) zwiększył czterokrotnie intensywność promieniowania do metalicznego uranu.

W 1898 roku Curie wykazali, że odkryli nową substancję o większej mocy radioaktywnej. Znalezisko nazwano polonem, od miejsca urodzenia Marie. Następnie udokumentowali odkrycie drugiego pierwiastka radioaktywnego, który nazwali radem.

Jednak w 1898 roku Francuska Akademia Nauk poinformowała małżonków Curie, że ich znalezisko nie zostanie przyjęte, chyba że potwierdzą czystość odkrytego pierwiastka.

Mężowie nie mieli wystarczającej ilości radia, aby je przeanalizować, a ich pozyskanie było bardzo kosztowne. Pierre nie zrażał się tym problemem i szukał darowizn. O dziwo, nieznany dobroczyńca przyznał im pieniądze niezbędne do zakupu kilku ton materiału.

Curie pracowali przez kilka lat przy oczyszczaniu i uzyskali niezbędną ilość chlorku radu. Próbka została wysłana do Eugène Demarçay, francuskiego specjalisty w dziedzinie spektrometrii mas. Demarçay określił czystość materiału i oszacował jego masę atomową.

Inne składki

W 1880 roku Pierre Curie opublikował swój pierwszy artykuł, w którym udokumentował nową metodę pomiaru fal podczerwonych; Wykorzystał do tego energię elektryczną wytwarzaną przez ciepło (termoelektryczność) i małą metalową ramkę.

Podobnie w 1885 roku opisał temperaturę Curie i zdefiniował ją jako poziom, powyżej którego materiały ferromagnetyczne tracą swoje właściwości i stają się paramagnetyczne.

Nagroda Nobla

Za wkład w dziedzinie radioaktywności Pierre Curie, Henri Becquerel i Marie Curie otrzymali w 1903 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.

Następnie, w czerwcu 1905 roku, Pierre wygłosił wykład Nobla na temat pracy jego i Marie w dziedzinie radioaktywności. Zdając sobie sprawę ze znaczenia swojego odkrycia, wyjaśnił zakres swoich odkryć zarówno dla dobra, jak i zła ludzkości.

Zastosowania twoich ustaleń

Lek na raka

Odkrycia Pierre'a z łatwością znalazły zastosowanie w medycynie, tak jak w przypadku badaczy Danlosa i Blocha, którzy przeprowadzali eksperymenty z użyciem radu w leczeniu chorób skóry, takich jak toczeń rumieniowaty.

Podobnie decydujące były pierwsze badania dotyczące leczenia guzów mózgu (glejaków). I tak w 1930 r. Badacz Harvey Cushing opracował elementy, które były wprowadzane do czaszki pacjentów (pompy radiowe) w celu leczenia glejaków.

Wstępne próby posłużyły jako podstawa do opracowania technik wykorzystujących źródła promieniowania inne niż rad, takie jak jod-124. Techniki te są stosowane do zabijania komórek nowotworowych lub zmniejszania liczby nawracających glejaków złośliwych.

Promieniowanie gamma

Małżonkowie Curie przekazali próbki radiowe swoim kolegom z fizyki. W ten sposób w 1900 roku Paul Villard otrzymał darowiznę radiową, która pozwoliła mu na prowadzenie badań nad promieniotwórczą emisją pierwiastka, odkrywając zjawisko promieniowania gamma.

Obecnie wiadomo, że promienie gamma składają się z fotonów elektromagnetycznych. Dziś są szeroko stosowane w takich dziedzinach, jak medycyna, kontrola bakteriologiczna i przygotowywanie żywności.

Piezoelektryczność

Badania nad piezoelektrycznością doprowadziły do ​​stworzenia prekursora sonaru. To urządzenie zwane hydrofonem wykorzystywało kwarc piezoelektryczny i było rewolucyjnym wynalazkiem, ponieważ określiło zasadę działania sonarów używanych przez okręty podwodne podczas II wojny światowej.

Sonary te przyczyniły się do rozwoju technologii ultradźwiękowej, który rozpoczął się wraz z pierwszymi podstawowymi skanerami w 1937 r. Począwszy od tego roku, w oparciu o badania i wkład Pierre'a Curie, ludzkość dokonała serii osiągnięć i odkryć.

Czujniki i sprzęt piezoelektryczny wywarły ogromny wpływ na dziedziny elektroniki i inżynierii, wspierając rozwój zaawansowanych technologii z dużą precyzją.

Obecnie ultradźwięki są stosowane do obserwacji bariery krew-mózg oraz do wprowadzania elementów terapeutycznych do mózgu. Ponadto czujniki i siłowniki piezoelektryczne ułatwiły rozwój technologii medycznych, takich jak chirurgia laparoskopowa.

Główne prace

- Sur l'électricité polaire dans les cristaux hémièdres à faces inclinées (1880).

- Recherches sur la determination des longueurs d'where des rayons calorificas à basse temperature (1880).

- Skurcze i dylatacje produites par des tensions dans les cristaux hemièdres à faces inclinées (1880).

- Développement, par pression, de l'électricité polaire dans les cristaux hémièdres à faces inclinées (1880).

- Lois experimental du magnetisme. Propriétés magnetic des corps w różnych temperaturach (1895).

- Sur une nouvelle substancję wzmocnioną radioaktywną kontencją dans la pechblende (1898).

- Action physiologique des rayons du radium (1901).

- Action physique de l'émanation du radium (1904).

Bibliografia

1. Pierre Curie, substancje radioaktywne, zwłaszcza rad (2018). Pobrane 14 stycznia 2020 r. Z: nobelprize.org
2. Pleśń, R. (2007). Pierre Curie, 1859–1906. Pobrane 14 stycznia 2020 z: ncbi.nlm.nih.gov
3. Maria Curie . Biograficzny. Pobrane 15 stycznia 2020 z: nobelprize.org
4. Muñoz- Páez, A. (2013). Marie Skłodowska-Curie i promieniotwórczość. Pobrane 15 stycznia 2020 z: org.mx
5. Manbachi, A., Cobbold R (2011). Rozwój i zastosowanie materiałów piezoelektrycznych do generowania i wykrywania ultradźwięków. Pobrane 15 stycznia 2020 z: net
6. Martínez, R., González A. (2013). Historia i dydaktyka chemii poprzez znaczki pocztowe: przykład z Marie Curie. Pobrane 14 stycznia 2020 z: scielo.org.mx