Genotecnia jest część genetyki, że badania i techniki wytwarzania i zastosowania zasad genetyczne, pod kątem poprawy jednostek i społeczeństwa.
Techniki te umożliwiają identyfikację i zachowanie zasobów, które będą służyć przyszłym pokoleniom ludzkim. Dziedziczona zmienność jest bardzo przydatna dla istot żywych, jeśli chodzi o spełnianie wymagań społecznych i ekonomicznych.
Źródło: Pixabay.com
Wiadomo, że wykorzystanie zasobów genetycznych za pomocą inżynierii genetycznej ma swoje ograniczenia i że plan ulepszania upraw powinien wykorzystywać wyłącznie okazy, które zostały wcześniej przetestowane i ulepszone.
Wykorzystanie tego materiału genetycznego gwarantuje uzyskanie wyników stymulujących wykorzystanie podstaw genetycznych o ograniczonej zmienności genetycznej.
Zasobem jest wszystko, co umożliwia zaspokojenie potrzeb ekonomicznych, społecznych i kulturowych, między innymi ludzi. Ochrona zasobów genetycznych obejmuje wszystkie strategie, za pomocą których znaczna próbka zmienności genetycznej w populacji jest przechowywana w celu wykorzystania przez przyszłe pokolenia.
Stosowanie strategii konserwacji sprzyja produkcji próbki genetycznej lub biblioteki. W ten sposób genotechnologia staje się odpowiedzialna za ochronę zasobów genetycznych.
Genetyczne ulepszanie roślin
Ta metoda obejmuje procedury stosowane w celu uzyskania wyewoluowanej populacji, w której okazy oferują interesujące postacie w oparciu o ich rodziców. Z tego powodu pierwszy etap genetyki polega na identyfikacji rodziców.
W gatunkach roślin inżynierię genetyczną stosuje się do wzbogacania genetyki, stosując procedury zależne od rodzaju rośliny. Technologia ta nazywana jest hodowlą roślin lub hodowlą roślin i zakłada, że każde ziarno kukurydzy jest inną hybrydą i jednocześnie podobną do wszystkich, które są częścią odmiany lub typu.
Odmiany
Techniki te mają na celu uzyskanie nowych odmian, czyli grup roślin wyselekcjonowanych w sposób sztuczny w celu utrwalenia w nich ważnych cech, które utrzymują się po rozmnażaniu.
Odmiany te zapewniają duże korzyści dla populacji, osiągnięcie, które przekłada się na wiele korzyści, które można ocenić za pomocą technik ekonometrycznych, takich jak między innymi: całkowity zysk, zysk netto, roczny zwrot.
Uprawy modyfikowane genetycznie w celu komercjalizacji przyniosły ogromne korzyści gospodarcze w wielu krajach, ale jednocześnie wywołały wielkie kontrowersje wokół tej technologii.
Na poziomie naukowym panuje zgoda, zgodnie z którą żywność produkowana metodami transgenicznymi bez generowania dużego ryzyka dla zdrowia w porównaniu z żywnością produkowaną w sposób konwencjonalny.
Jednak bezpieczeństwo żywności konwencjonalnych produktów jest dla wielu źródłem niepokoju. Niektóre z poruszonych problemów to: kontrola dostaw żywności, przepływ genów i ich wpływ na organizmy, prawa własności intelektualnej.
Obawy te doprowadziły do stworzenia ram regulacyjnych dla tych procedur, które w 1975 roku zostały określone w międzynarodowym traktacie: Protokół Kartageny o bezpieczeństwie biologicznym z 2000 roku.
Germplasm
Jednym ze sposobów wykorzystania zasobów genetycznych jest zarządzanie nimi jako plazmą zarodkową, z której będą generowane nowe opcje genetyczne oparte na dziedzicznej zmienności. Germplasm to cały żywy materiał (nasiona lub tkanki), który jest konserwowany do celów reprodukcyjnych, konserwacji i innych zastosowań.
Zasobami tymi mogą być m.in. kolekcje nasion przechowywanych w bankach nasion, drzewa uprawiane w szklarniach, linie hodowlane zwierząt chronionych w programach hodowlanych czy banki genów.
Próbka plazmy zarodkowej obejmuje zbiory dzikich okazów do klas uważanych za lepsze, linie hodowlane, które zostały udomowione.
Zbieranie plazmy zarodkowej ma ogromne znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej i zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego.
Inżynieria genetyczna
Jest to metodologia, za pomocą której wytwarza się i wykorzystuje rekombinowane DNA, w tym wszelkie procedury, które obejmują manipulację DNA. Hybrydowe DNA jest tworzone przez sztuczne łączenie fragmentów DNA z różnych źródeł.
Dziedzina działania inżynierii genetycznej jest bardzo szeroka i została włączona do nauk biomedycznych. Jest również znany jako manipulacja lub modyfikacja genetyczna, a jego praca koncentruje się na bezpośrednim zarządzaniu genami jednostki za pomocą biotechnologii.
Strategie technologiczne służą do modyfikowania składu genetycznego komórek, w tym przenoszenia genów na obrzeżach gatunku w celu uzyskania nowych, nowych lub ulepszonych osobników.
Inżynieria genetyczna znajduje zastosowanie w dwóch dużych dziedzinach: diagnostyce i leczeniu. W diagnostyce aplikacja może być prenatalna lub poporodowa. W leczeniu jest stosowany u rodziców, którzy są nosicielami genów powodujących śmiertelne mutacje genetyczne, w tym predyspozycje do raka.
Inżynieria genetyczna znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach: medycynie, badaniach naukowych, przemyśle, biotechnologii i rolnictwie. Oprócz opracowywania leków, hormonów i szczepionek technologia ta umożliwia wyleczenie chorób genetycznych za pomocą terapii genowej.
Jednocześnie technologia stosowana do wytwarzania leków może być również wykorzystana na skalę przemysłową do produkcji enzymów do serów, detergentów i innych produktów.
Bibliografia
- Aboites M., G. (2002). Inne spojrzenie na zieloną rewolucję: nauka, naród i zaangażowanie społeczne. Meksyk: P i V Editores.
- Alexander, D. (2003). Zastosowania i nadużycia inżynierii genetycznej. Postgraduate Medical Journal, 249-251.
- Carlson, PS i Polacco, JC (1975). Kultury komórkowe roślin: genetyczne aspekty poprawy upraw. Science, 622–625.
- Gasser, CS i Fraley, RT (1989). Rośliny inżynierii genetycznej do ulepszania upraw. Science, Genetically Engineering Plants for Crop Improvement.
- Hohli, MM, Díaz, M. and Castro, M. (2003). Strategie i metodologie stosowane w ulepszaniu pszenicy. Urugwaj: La Estanzuela.