RAÚL ZURITA: BIOGRAFIA, STYL, DZIEŁA I ZWROTY - BIOGRAFIE - 2025

Raúl Zurita (1950) to chilijski pisarz i poeta, uważany dziś za jednego z najwybitniejszych ze względu na głęboką treść jego twórczości. Intelektualista miał wykształcenie akademickie jako inżynier budownictwa lądowego, co wpłynęło na jego pracę z punktu widzenia logiki.

Twórczość Zurity odznacza się prostym językiem, ale jednocześnie jest sprzężona z pewną dezorganizacją składniową. Z drugiej strony poeta uchwycił swoje osobiste przeżycia, będące wyrazem całego społeczeństwa chilijskiego, zwłaszcza w czasach dyktatury. W jego poezji jest ból i niezadowolenie.

Zdjęcie poety Raúla Zurity. Źródło: Rodrigo Fernández

Twórczość tego chilijskiego poety jest obszerna i przekroczyła granice. Niektóre z jego najważniejszych dzieł to: Purgatorio, Anteparaíso; Literatura, język i społeczeństwo, La vida nueva, INRI i Cuadernos de guerra. Raúl Zurita otrzymał kilka nagród, w tym literaturę narodową.

Biografia

Narodziny i rodzina

Raúl Armando Zurita Canessa urodził się 10 stycznia 1950 roku w Santiago de Chile. Pisarz pochodzi z kulturalnej włoskiej rodziny z niższej klasy średniej. Jego rodzicami byli Raúl Armando Zurita Inostroza i Ana Canessa Pessolo.

Poeta miał młodszą siostrę o imieniu Ana María. Zurita dorastał bez obecności ojca, ponieważ zmarł, gdy miał dwa lata. Dzieciństwo tego chilijskiego intelektualisty było naznaczone biedą i nędzą.

Mimo panoramy wrogość jego dzieciństwa znalazła oparcie w ciągłych lekturach, które jego babka ze strony matki Josefina uczyniła z Boskiej Komedii. W ten sposób Dante Alighieri stał się jego pierwszą inspiracją do tworzenia poezji.

Studia

Raúl rozpoczął swoje pierwsze lata studiów w 1955 roku w szkole języka angielskiego. Później Zurita ukończył naukę w liceum im. José Victorino Lastarrii. W tym czasie zaczął pisać swoje pierwsze wiersze i uczestniczył w kilku marszach studenckich. Później wstąpił na Politechnikę Federico Santa María.

Zurita wstąpił w szeregi partii komunistycznej podczas szkolenia inżyniera budownictwa. Ponadto ówczesny student włączył się do strajku głodowego przeprowadzonego w 1967 roku przez grupę studentów na rzecz równego udziału wszystkich członków uczelni.

Związek małżeński

Miłość pojawiła się w życiu Zurity, gdy miał 21 lat i był jeszcze na studiach. Młody Raúl poślubił artystkę wizualną Miriam Martínez Holger w 1971 roku. W wyniku związku urodziło się troje dzieci: Iván, Sileba i Gaspar. Para była małżeństwem przez około trzy i pół roku.

Uwięzienie

Dzięki akcjom studenckim Zurita znalazł się w więzieniu 11 września 1973 r. Po przewrocie wojskowym na Salvadorze Allende. Raúl został ciężko pobity i torturowany. Jego pobyt w więzieniu przedłużył się do początku października tego samego roku. Po wyjściu na wolność postanowił nie wracać do Uniwersytetu Santa María.

Santiago pogoda

Raúl udał się do Santiago w 1974 roku po zakończeniu związku z Miriam Martínez. Tam dołączył do sekcji studiów humanistycznych na Uniwersytecie Chile. Ponadto brał udział w organizacji artystycznej Tentativa Artaud. W tym czasie zaprzyjaźnił się z Diamelą Eltit.

W tym czasie Zurita opublikował w magazynie Manuscritos „Green Areas”, tekst, który został dobrze przyjęty przez opinię publiczną. Ten etap w Santiago był naznaczony deprywacją finansową, więc Raúl kradł książki, aby przetrwać, i sprzedawał je nauczycielom i przyjaciołom.

Pierwszy post

Życie znów się uśmiechnęło do Zurity, kiedy w 1978 roku urodził się jego syn Felipe, w wyniku romansu, jaki miał z Diamelą Eltit. Rok później pisarz miał okazję opublikować swoją pierwszą pracę, Purgatorio. Ten zbiór wierszy powstał na podstawie jego doświadczeń w więzieniu i społecznych konsekwencji rodzącej się dyktatury Pinocheta.

Działania przeciwko dyktaturze

Stanowisko Zurity przeciwko rządowi Augusto Pinocheta było oczywiste. Z tego powodu poeta uczestniczył w różnych wydarzeniach organizowanych przez Kolektyw Akcji Artystycznych (CADA) na rzecz wolności społecznej i artystycznej. Na przykład działania „Ay Sudamérica” i „NIE +”.

Rozwój literacki

Raúl Zurita mógł rozwijać swoją karierę literacką pomimo cenzury i ograniczeń narzuconych przez reżim dyktatorski. W ten sposób w latach osiemdziesiątych wydał pięć swoich najwybitniejszych dzieł. Były to: Anteparaíso, Literatura, język i społeczeństwo, Raj jest pusty, Pieśń o jego zaginionej miłości i Miłość do Chile.

Prezentacja Raúla Zurity w Aula Magna Uniwersytetu Valparaíso, 2017. Źródło: Farisori

W tym czasie pisarz udał się do Stanów Zjednoczonych, aby wygłosić serię wykładów i konferencji na różnych uczelniach. Wśród instytutów, które odwiedził, były Harvard, Columbia i Stanford. Z drugiej strony poeta miał satysfakcję, widząc angielskie tłumaczenie swoich wierszy Purgatorio i Anteparaíso.

Inne osiągnięcia zawodowe

Zurita dodał kilka osiągnięć do swojej kariery zawodowej jako poeta pod koniec lat osiemdziesiątych. Intelektualista odbył literacką podróż po Europie w 1986 roku. W tym czasie pisarz był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Kalifornijskim. Z drugiej strony rozpoczął związek miłosny z Amparo Mardones.

W tym czasie Raúl wydał pracę El amor de Chile (1987). Rok później pisarz otrzymał jedną z najważniejszych nagród w swojej karierze - „Pablo Neruda”. W tym samym czasie uczcił upadek rządu Augusto Pinocheta (1988).

Między literaturą a dyplomacją

Spektakl literacki i ciągła działalność kulturalna, którą prowadził Zurita, doprowadziły go do dyplomacji. Pisarz został mianowany attaché kulturalnym swojego kraju we Włoszech w 1990 roku przez rząd Patricio Aylwina. W ciągu pięciu lat życia w narodzie europejskim uczęszczał na różne festiwale literackie i rozwijał swoją twórczość poetycką.

W tym czasie jego dzieło Anteparaíso zostało przetłumaczone na język niemiecki. Ponadto Zurita często odwiedzał uniwersytety w Europie i podróżował do Afryki na zaproszenie Uniwersytetu w Tunisie. Poeta otrzymał swoją pracę La vida nueva opublikowaną w 1994 roku (którą zaczął pisać w 1986 roku).

Wróć do Chile

Raúl Zurita wrócił do swojego kraju w 1995 roku i został szybko odznaczony Miejską Nagrodą Literacką za rozwój La vida nueva. Dwa lata później poeta udał się z literacką wizytą do Japonii. Po powrocie na swoje ziemie zaangażował się w kampanię Ricardo Lagosa na prezydenta Republiki.

Później pisarz opublikował kilka prac w latach 1999–2001, niektóre z nich to Najbielszy dzień i Militant Poems. Jeśli chodzi o życie osobiste, pisarz na początku XXI wieku zakończył związek z Amparo Mardones od 1986 roku.

Ostatnie lata

Ostatnie lata życia Raúla Zurity spędził poświęcony swojej karierze literackiej oraz w towarzystwie Pauliny Wendt (jego sentymentalnej partnerki od 2002 roku). Do jego ostatnich działań należy publikacja Nowych fikcji, Zerwania życia, Zobaczysz i Nowe życie, wersja ostateczna.

Raúl Zurita i Fabienne Badru, francuski pisarz i tłumacz, 2013. Źródło: Rodrigo Fernández

Z kolei twórczość literacka Zurity w latach 2015-2018 została doceniona następującymi nagrodami: Andrés Sabella International Literary Merit Award, Ibero-American Poetry Award Pablo Neruda, José Donoso Award, Asan Viswa Kavitha Puraskaram Award oraz Internazionale Alberto Award. Dubito.

W poniższym filmie Zurita recytuje swój wiersz Canto a su amor perdida:

Styl

Styl literacki Raúla Zurity charakteryzował się neoawangardą, czyli zerwaniem z estetyczną strukturą dominującą w Chile w XX wieku. Ponadto pisarz posłużył się prostym i wyrazistym językiem, którym wyraził własne doświadczenia, które zbiegały się z doświadczeniami całego społeczeństwa.

Zgodnie z poprzednim paragrafem, uczucia bólu, beznadziejności i niezadowolenia, które Raúl wyrażał w swoich wierszach, były uczuciami całego narodu, który doświadczył okropności i ataków dyktatury Pinocheta. Z drugiej strony Zurita zastosował logikę i zmianę struktury syntaktycznej we wszystkich swoich wierszach

Odtwarza

- Czyściec (1979).

- Anteparaíso (1982).

- Literatura, język i społeczeństwo 1973-1983 (1983).

- Raj jest pusty (1984).

- Pieśń o jej zaginionej miłości (1985).

- Miłość do Chile (1987).

- Wybór wierszy (1990).

- Nowe życie (1994).

- Piosenka do rzek, które się kochają (1997).

- Najbielszy dzień (1999). Konto autobiograficzne.

- O miłości, cierpieniu i nowym tysiącleciu (2000). Test.

- Wiersze bojowe (2000).

- INRI (2000).

- Mój policzek to rozgwieżdżone niebo (2004).

- Wiersze (2004). Antologia.

- Twoje życie się wali (2005).

- Wierzą moi przyjaciele (2005).

- Martwe wiersze (2006). Eseje.

- Kraje umarłe (2006).

- LVN. Kraj tabel (2006).

- Wiersze miłości (2007).

- Miasta wody (2007).

- Im memoriam (2008).

- Pięć fragmentów (2008).

- Zeszyty wojenne (2009).

- Wiersze 1979-2008 (2009). Antologia.

- Dreams for Kurosawa (2010).

- Zurita (2011).

- Nowe fikcje (2013). Historie

- Twoje życie się łamie (2015). Osobista antologia.

- Zobaczysz (2017). Antologia.

- Nowe życie, ostateczna wersja (2018).

Dyskografia

- Pustynie miłości (2011). Towarzyszy mu zespół Gonzalo i Los Asidores.

Fragmenty niektórych jego wierszy

„Jak przeklęte łąki”

«Opłakując pastwiska Chile,
Twoja matka nigdy nie wybaczyłaby sobie
tych przeklętych pastwisk

W żałobie nawet wiatr trzeszczał nad spalonymi pastwiskami tych
upiornie rozwiniętych równin, wysychając jak liście, które unosiło
powietrze

ja. Jak jeżyny, nawet matka spaliła się na pastwiskach Chile

ii Na spalonych pastwiskach samo Chile wysychało rozczłonkowane,
paląc do matki

iii. Żółte to samo niebo płonęło nad umierającymi dolinami
jak kije jeżyny, aż matka wyschła.

Prezydent Michelle Bachele wręczyła Raúlowi Zuricie Iberoamerykańską Nagrodę Poetycką im. Pablo Nerudy w lipcu 2016 r. Źródło: Rząd Chile

„Twoja ojczyzna to nieszczęście”

„Peru, Urugwaj i ojczyzny

mojej miłości i odszedł.

Wtedy widać było otwieranie Pacyfiku, podczas gdy Andy

wirowały wznosząc się między tymi ścianami wody i były

jak szopy pełne krzyży, tam swoje góry

Gdzie kraje leżą, a ich kawałki piętrzą się

wznosi się środek morskiego przejścia.

… Tam, gdzie ludzkie niebo łamie się dotykając

rozdarte ciało wciąż drży

krzycząc, że nawet krzyki błagają i tak jest

cementu na niebie Ameryki Południowej.

Kiedy oceaniczna otchłań pokazała pion

Andy przecinały się z horyzontem plaż i

krzyż martwej miłości rozjaśnił nasze martwe twarze

w otchłani wód. Martwa miłość rozjaśniła

dno popękanych wód i były strupem i krwią

nasze szczątki spoglądają na ojczyzny tych nieszczęść ”.

„Szczęśliwi płaczący”

Rejestracja 16

„Gdybyś tylko wiedział, jak płaczę, a nie

Mogę się obudzić, jak śmiesznie byś mnie zobaczył, gdyby

byłbyś jak ja przed moimi rzekami

kraj płacze za tobą. Powiedzieli mi, ale tak nie jest

prawda, tylko ja cię widziałem, widziałem twoją twarz

kolor odrzutowca i nieba, ale nie.

Chłopcy wyciągnęli białe flagi

w obozie, ale i tak nas pobili.

Czy jesteś wśród pobitych, płaczliwych,

śmierć? Ty też tam jesteś, mój Boże

spać głową w dół?

Nie ma przebaczenia dla tej nowej ziemi, ja

mówią, a my nic nie zmienimy

jakie będziemy szczęśliwi, ale płaczę i nie

Budzę się i mój Bóg odchodzi jak statek ”.

„Plaże Chile I”

„To nie były chilijskie destynacje, które
płakały, oddalając się, cała plaża
robiła czysty ból w oczach

To nie te plaże, które znaleźli, ale raczej rozjaśnienie cyklu
przed ich białymi oczami, jakby to nie było ich w całym Chile, odzwierciedlając
otwarte rany, które myli… ”.

„ Zatrzymaj mnie w sobie ”

Zwroty

- „Poezja potrzebuje pewnego radykalizmu i pasji, która póki trwa, nie zadowoli. Nie wiem, czy to, co robię, jest dobre, złe czy przeciętne, ale nie mogę zrezygnować z robienia tego, czego można by oczekiwać od faceta w wieku 65 lat: założyć jego kapcie?

- „Kraj, który wychodzi z dyktatury, jest całkiem obrzydliwy. Możesz zrozumieć, że chcesz zapomnieć, ale pojawił się arogancki, mało wspierający i wulgarny kraj ».

- „Sztuka ma skrajne powołanie. Musisz być w stanie dotknąć najciemniejszych miejsc ”.

- „Wiersz nie może konkurować z hasłem Nike, ale to światło zwraca znaczenia”.

- „Żyjemy w agonii języka”.

- "Moje wiersze rozbijają się ze mną jak piana o skały".

- „Poezję tworzy morze mowy ludzi”.

- „Cały wiersz, cała poezja to małe wyspy na nieskończonym oceanie wszechświata”.

- „Jeśli zniknie poezja, ludzkość ulegnie bombie neutronowej”.

- „Skały są jak obrazy tego, co zobaczy człowiek, przechodząc nad ziemią”.

Bibliografia

1. Wendt, P. (S. f.). Raúl Zurita. Hiszpania: Miguel de Cervantes Virtual Library. Odzyskany z: cervantesvirtual.com.
2. Raúl Zurita. (2019). Hiszpania: Wikipedia. Odzyskane z: es.wikipedia.org
3. Raúl Zurita (1950-). (2018). Chile: chilijska pamięć. Odzyskany z: memoriachilena.gob.cl.
4. Raúl Zurita. (S. f.). Kuba: EcuRed. Odzyskany z: ecured.cu
5. Fisher, A. (S. f.). Raúl Zurita: między logiką a szaleństwem. Hiszpania: Miguel de Cervantes Virtual Library. Odzyskany z: cervantesvirtual.com.